Το Bric Hotel and Spa βρίσκεται σε ιδανικό σημείο στην Playa del Carmen πολύ κοντά στο πεζόδρομο Quinta Avenida όπου το βράδυ υπάρχει όλη η νυχτερινή ζωή της πόλης.
Αφού μας έδωσαν το δωμάτιο μας και τακτοποιήσαμε τα πράγματα μας πήγα στο σπα του ξενοδοχείου όπου είχα προγραμματίσει μια περιποίηση μασάζ και απολέπισης με γκουάβα και λάιμ.
Όλα ήταν τόσο προσεγμένα, χαμηλός φωτισμός, απαλή μουσική, υπέροχες μυρωδιές από το λάιμ και το γκουάβα που κυριολεκτικά ανανέωσαν το δέρμα μου.
Ένα μασάζ που σε χαλάρωνε με όλες τις αισθήσεις και ο επαγγελματισμός του προσωπικού ήταν εντυπωσιακός .
Το γκουάβα είναι πλούσιο σε αντιοξειδωτικά και βασικές βιταμίνες, που μπορούν να προστατεύσουν το δέρμα σας. Μπορεί να επιβραδύνει τη διαδικασία γήρανσης και επίσης να καθαρίσει όλες τις ακαθαρσίες από το δέρμα σας. Μπορεί να λειτουργήσει ως φυσικός απολεπιστής. Το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να αναμίξετε τους σπόρους και να το τρίψετε απαλά στο πρόσωπό και το σώμα σας.
Αντί λοιπόν να χρησιμοποιήσετε κάποια τεχνητά προϊόντα είναι καλύτερα να περιποιηθείτε το δέρμα σας με τις φυσικές ιδιότητες φρούτων.
Εκείνο που με εντυπωσίασε ήταν ότι όταν μου έκανε μασάζ στα πόδια για παράδειγμα είχε βάλει στην μέση μου καυτές πέτρες έτσι ώστε να ζεσταίνει το σημείο που θα πήγαινε μετά. Επέλεξα να κάνω ένα χαλαρωτικό μασάζ αλλά αν προτιμάτε κάποιο άλλο είδος μπορείτε να το ζητήσετε.
Ειλικρινά ούτε που κατάλαβα πως πέρασε 1,5 ώρα περιποίησης και μετά από τόση χαλάρωση χρειαζόμουν ένα καλό γεύμα οπότε δώσαμε ραντεβού με τα παιδιά που έμεναν σε άλλο ξενοδοχείο στο El Fogon που λόγω της φήμης του και των προσιτών τιμών του είχε μεγάλη ουρά από κόσμο αλλά ευτυχώς προχωρήσαμε γρήγορα και δεν περιμέναμε πολύ ώρα.
Αφού φάγαμε είπαμε να πάμε μια βόλτα για να δούμε πως ήταν η παραλία. Είχα διαβάσει ότι αυτή την εποχή όλες οι παραλίες έχουν πρόβλημα με φύκια που βγαίνουν στην ακτή.
Όταν πήγαμε στη παραλία ήταν βράδυ αλλά φαινόταν ξεκάθαρα το πρόβλημα και ειλικρινά αναρωτιέμαι πως μπορεί κάποιος να κολυμπήσει εδώ;;;
Εμείς είχαμε έρθει σε αυτή την μεριά του Μεξικό για τα cenotes τα οποία θεωρώ ότι είναι κάτι μοναδικό. Το πρόβλημα με τα φύκια στις παραλίες ήταν λιγότερο μπροστά από τα ξενοδοχεία στο Κανκουν γιατί φροντίζουν να τα καθαρίζουν καθημερινά αλλά και πάλι υπάρχουν αρκετά.
Ο παραλιακός πεζόδρομος είχε πολύ κόσμο σε αντίθεση με όλα τα άλλα μέρη που επισκεφθήκαμε στο ταξίδι μας και θύμιζε λίγο τα Μάλια και την Χερσόνησο στην Κρήτη. Τέτοια μέρη δεν είναι για εμένα αλλά γούστα είναι αυτά και ειδικά για τους νεότερους ταξιδιώτες αυτός ο χαμός μπορεί να τους διασκεδάζει.
Θα βρείτε όμως και αξιόλογα μέρη για να διασκεδάσετε όπως το La Bodeguita del Medio .
Εδώ θα διασκεδάσετε στους ρυθμούς της σάλσα με ζωντανή μουσική και με πολύ κόσμο να χορεύει η ατμόσφαιρα ήταν υπέροχη. Μόνο αρνητικό ότι τα κοκτέιλ είχαν ελάχιστο αλκοόλ και μόνο Mohito δεν το έλεγες, οπότε σε αυτό το κομμάτι δεν δικαιώνει σε καμία περίπτωση το όνομα του που παραπέμπει και μου θύμισε το La Bodeguita del Medio στην Αβάνα.
Την επόμενη ημέρα ζήσαμε την καλύτερη εμπειρία του ταξιδιού μας κατά την γνώμη μου στο Rio Secreto!!!
https://www.riosecreto.com/
Το 'μυστικό ποτάμι' όπως ονομάζεται ανακαλύφθηκε μόλις το 2005 όταν ένας αγρότης παρατηρούσε ένα ιγκουάνα ώσπου το είδε να πέφτει από μια τρύπα και έπειτα να ακούγεται ο ήχος του νερού.
Άνοιξε για το κοινό το 2007 ώστε να δώσουν την ευκαιρία στους επισκέπτες να θαυμάσουν αυτό το θαύμα της φύσης ,και με τα χρήματα που θα δώσετε στην επίσκεψη σας καταφέρνουν και απομακρύνουν κάθε πιθανότητα να έρθει κάποιος πλούσιος να χτίσει ένα μεγάλο ξενοδοχείο στη περιοχή και να καταστρέψει μεγάλο μέρος του δάσους που βρίσκεται πάνω από το σπήλαιο .
Είναι σημαντικό επίσης ότι σε περίπτωση που το ph του νερού αλλάξει πάνω από 7 % τότε το σπήλαιο θα κλείσει για το κοινό.
Κάτι τέτοιο μπορεί να αποφευχθεί μόνο αν οι επισκέπτες σέβονται τις οδηγίες και δεν φοράνε αντηλιακό ή όποιο άλλο καλλυντικό πριν έρθουν και προς "θεού" δεν κατουράνε μέσα στο νερό !!!
Το δάσος που βρίσκεται από πάνω έχει πολλά είδη ζώων αλλά και μέσα στο ποτάμι εκτός από μικροοργανισμούς υπάρχουν μικρά φίδια , 3 είδη νυχτερίδων, σαύρες ,και πολλά άλλα.
Ένας 100% μεξικανικός οργανισμός αφιερωμένος στη διατήρηση των φυσικών πόρων. Η βιοποικιλότητα της περιοχής, οι φυσικοί πόροι και οι άνθρωποι εξαρτώνται από τη δέσμευσή μας να τρέφουμε και να προστατεύουμε τη γη που μας στηρίζει μας λέει ο υπεύθυνος του χώρου και πραγματικά ήταν τιμή μου να συνεργάζομαι μαζί τους για την ανάδειξη και προβολή ενός τέτοιου φυσικού θησαυρού.
Είναι συγκλονιστικό να βρίσκεσαι κάτω από την γη σε ένα υπόγειο ποτάμι να κολυμπάς ανάμεσα σε σταλακτίτες και σταλαγμίτες που έκαναν εκατομμύρια χρόνια για να σχηματιστούν και να γνωρίζεις ότι αυτός ο παράδεισος είναι τόσο σημαντικός για τους ντόπιους αφού το νερό που υπάρχει μέσα το χρησιμοποιούν.
Η μεταφορά μας από την είσοδο έγινε με μεγάλο λεωφορείο και έπειτα διασχίσαμε το δάσος με ποδήλατα εν μέσω μιας δυνατής μπόρας που έκανε την εμπειρία μοναδική. Από μικρό παιδί έχω να χαρώ τόσο πολύ με την βροχή!!!
Αρχικά σε εντυπωσιάζει το μέρος που βρίσκεται αυτό το υπόγειο ποτάμι που είναι κυριολεκτικά μέσα στη ζούγκλα!
Έπειτα η οργάνωση και ο επαγγελματισμός του προσωπικού θα σας κάνει να νιώσετε άνετα και αν ακολουθείτε τις οδηγίες τους δεν πρέπει να φοβάστε.
Η καταρρίχηση φαίνεται το δυσκολότερο κομμάτι της περιήγησης που κρατάει συνολικά 5 ώρες στο πακέτο που μας πρόσφεραν αλλά αν ακολουθήσετε τις οδηγίες θα τα καταφέρετε μια χαρά. Μοναδική αίσθηση πραγματικά να κατεβαίνεις από μια μικρή τρύπα μέσα στο σπήλαιο.
Δεν μπορείτε να έχετε την δική σας φωτογραφική μηχανή μέσα στο σπήλαιο αλλά σας ακολουθεί επαγγελματίας φωτογράφος που σας τραβάει και έπειτα μπορείτε να πληρώσετε για να πάρετε όσες φωτογραφίες θέλετε.
Το δάσος πάνω από το ποτάμι έχει χιλιάδες πουλιά και πεταλούδες που βλέπεις να πετούν τριγύρω αλλά και πολλά είδη ζώων για αυτό είναι και σημαντική η διατήρηση και προστασία του.
Μέσα στο σπήλαιο θα δείτε και νυχτερίδες , ίχνη από ρακούν στην άμμο και όπως είναι λογικό όλα τα ζώα του δάσους κατεβαίνουν στο ποτάμι για να πιουν νερό.
Προσέξτε να μην πείτε νερό όπως κολυμπάτε γιατί οι μικροοργανισμοί που υπάρχουν μέσα θα σας προκαλέσουν στομαχικές διαταραχές.
Μετά το τέλος της περιπλάνησης μας μας έδωσαν πετσέτες, πήραμε τα ρούχα μας από το ντουλάπι φύλαξης και παραδώσαμε τις στολές και τα σωσίβια μας για να πάμε στο γεύμα που ακολουθεί μετά στο χώρο του εστιατορίου.
Πρώτα όμως δοκιμάσαμε ένα λικέρ με Mezcal και βότανα το οποίο ήταν υπέροχο και προς στιγμήν θύμισε λίγο σε γεύση το δικό μας ούζο αφού είχε γλυκάνισο μέσα.
Το φαγητό είναι από μπουφέ οπότε μπορείτε να δοκιμάσετε γεύσεις και να δοκιμάσετε όσα είδη χυμών προσφέρουν. Προσωπικά σε όλο το ταξίδι λάτρεψα το χυμό Jamaica που είναι από ιβίσκο.
Αφού τελειώσαμε το φαγητό μας μας έδωσαν ένα κωδικό και την σελίδα που έπρεπε να μπούμε για να κατεβάσουμε σε αρχείο τις φωτογραφίες του τουρ μας οι οποίες όπως θα διαπιστώσατε ήταν τρομερής ποιότητας.
Αν θέλετε να περάσετε μια τέτοια συγκλονιστική εμπειρία μπορείτε να μπείτε εδώ και να κλείσετε το τουρ που θέλετε.
https://www.riosecreto.com/
Μπορείτε να έρθετε από την Playa del Carmen ακόμα και αν δεν έχετε νοικιάσει αυτοκίνητο όπως εμείς εύκολα είτε με ταξί είτε κανονίζοντας και την μεταφορά σας από το ξενοδοχείο σας στην κράτηση σας.
Το βράδυ ακόμη μια φορά το περάσαμε στο παραλιακό δρόμο της Playa del Carmen. Εκεί δεχτήκαμε μήνυμα ότι ακυρώνουν όλες τις καταδύσεις για την επόμενη μέρα λόγω της καταιγίδας που ερχόταν στα ανοιχτά ανάμεσα στο λιμάνι και στο νησί Cozumel. Έτσι χάσαμε την ευκαιρία να κάνουμε μια κατάδυση στο νησί που θεωρείται από τα καλύτερα καταδυτικά μέρη στο κόσμο.
Έτσι αποφασίσαμε να αλλάξουμε το πρόγραμμα μας και να πάμε στην Tulum για να κολυμπήσουμε σε Cenotes και μετά να πάμε στο αρχαιολογικό χώρο Coba.
Η κατάσταση του δρόμου από την Playa del Carmen έως την Tulum είναι σε πολύ καλή κατάσταση.
Φτάσαμε στο Cenotes Calavera πρωί στις 08:30 το πρωί και περιμέναμε μέχρι να ανοίξουν στις 09:00.
Θέλαμε να έρθουμε νωρίς γιατί το συγκεκριμένο Cenotes είναι πολύ μικρό και αν έπειτα έρχεται πολύς κόσμος.
Είναι από τα Cenotes που έχουν γίνει πολύ διάσημα από το Instagram και αυτή η απήχηση έχει κάνει την τιμή εισόδου να έχει φτάσει στα 250 pesos !!!! από 50 pesos που ήταν πριν!!!
Το μέρος που βρίσκεται το Cenotes Calavera ήταν κατάφυτο και γεμάτο πουλιά που πετούσαν τριγύρω και μέσα στο σπήλαιο. Ένα από τα εντυπωσιακά είδη πουλιών που είδαμε είναι το Toh Bird ή αλλιώς clock bird επειδή η ουρά κρέμεται και κινείται σαν το εκκρεμές από τα ρολόγια τοίχου.
Δίπλα στην μεγάλη τρύπα του Cenotes υπάρχουν άλλες δύο μικρότερες που μπορείτε να βουτήξετε αν είστε θαρραλέος γιατί είναι λίγο τρομακτικό.
Φύγαμε από το Cenotes έπειτα από μια ώρα και αφού είχαν αρχίσει να καταφτάνουν οι "star" του Instagram που έβγαζαν φωτογραφίες η καθεμία μπορεί και 30 λεπτά ασταμάτητα σε κάθε σκαλοπάτι, σε κάθε πόζα!! Αλήθεια θεωρώ ότι αυτό το Instagram έχει αρρωστήσει πολλούς ανθρώπους σε βαθμό που βλέπαμε κοπέλες να τρέχουν να βγάζουν φωτογραφίες όση ώρα βρισκόταν στο χώρο και έπειτα να τρέχουν να φύγουν για να προλάβουν και το επόμενο αξιοθέατο. Σας παρακαλώ μην το κάνετε αυτό στον εαυτό σας, καταλαβαίνω ότι θέλετε ωραίες φωτογραφίες όπως όλοι μας αλλά το να μην κάτσεις καθόλου να απολαύσεις το μέρος και απλά να έρθεις για τις φωτογραφίες αυτό δεν το καταλαβαίνω.
Φτάσαμε έπειτα από μισή ώρα στον αρχαιολογικό χώρο Coba αφήσαμε το αμάξι στο χώρο στάθμευσης με κόστος 60 pesos και αγοράσαμε εισιτήρια εισόδου με κόστος 80 pesos.
Μην παραλείψετε να πάρετε νερό μαζί σσς γιατί ο χώρος είναι μεγάλος, ειδικά αν διασχίσετε με τα πόδια όλη την απόσταση των 2 χιλιομέτρων μέχρι την πυραμίδα Nohoch Mul.
Η αρχαία πόλη Coba περιβάλλεται από 2 λίμνες την Κομπα και την Macanxoc που έπαιζαν καθοριστικό ρόλο στην επιβίωση του πληθυσμού της. Υπήρχαν πέτρινοι δρόμοι που ένωναν την πόλη που καταλαμβάνει μεγάλη έκταση μέσα σε ένα δάσος.
Αξίζει η επίσκεψη σας εδώ αφού πραγματικά ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται μέσα στο δάσος και όταν μπορέσει κάποιος να σκαρφαλώσει ξανά πάνω στην πυραμίδα θα έχει απίθανη θέα! Δυστυχώς λόγω του κορονοϊού δεν επιτρέπεται τώρα.
Μπορείς να νοικιάσεις ποδήλατο για να κινηθείς στο χώρο ή να σε μεταφέρουν με κάποια τρίκυκλα ποδήλατα που θα δείτε στην παρακάτω φωτογραφία.
Ο αρχαιολογικός χώρος της πόλης Coba χαρακτηρίζεται από τους πολλούς λιθόστρωτους δρόμους που έχουν βρεθεί , 50 για την ακρίβεια και μόλις 16 από αυτούς είναι ανοικτοί στο κοινό.
Ουσιαστικά νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε ένα χώρο μόλις ανακαλύφθηκε αφού είναι μέσα στο δάσος και στην πυκνή βλάστηση και εμφανίζονται ξαφνικά μέσα από τα δέντρα τα ευρήματα.
Φύγαμε από την Coba και είπαμε πρίν από το προγραμματισμένο μάθημα μαγειρικής που είχαμε να πάμε στο παραλιακό δρόμο της Tulum που τόσα είχα διαβάσει πριν το ταξίδι μας.
Τι να σας πω, εμένα προσωπικά δεν μου άρεσε καθόλου η συγκεκριμένη περιοχή που είναι υπερτουριστική , ο παραλιακός δρόμος είναι σε άθλια κατάσταση σαν αυτούς που έχουμε στα βουνά στην Κρήτη, είχαν κλείσει και το ένα ρεύμα κυκλοφορίας χωρίς να ξέρουμε το λόγο και είχε δημιουργηθεί ένα κυκλοφοριακό χάος οπότε μονάχα από το αμάξι την είδαμε. Περάσαμε και από την παραλία της αλλά πάλι το πρόβλημα με τα φύκια ήταν τόσο μεγάλο που έβλεπες βουνά από αυτά!!!
Το μάθημα μαγειρικής τώρα που είχαμε κανονίσει ήταν πολύ καλύτερο από ότι περίμενα.
Στο σπίτι της υπέροχης οικοδέσποινας Lilly το Rivera's Kitchen όχι μόνο θα σας δώσει την δυνατότητα να μάθετε συνταγές που η ίδια έχει κληρονομήσει από την γιαγιά της αλλά θα φάτε ποιοτικό φαγητό που θα έχετε φτιάξει εσείς και δεν θα το πιστεύετε. Βασικά εσείς αν γνωρίζετε από μαγειρική θα το πιστεύετε, για εμένα που είμαι εντελώς άσχετος ισχύει αυτό.
Βρείτε περισσότερες πληροφορίες για τα μαθήματα μαγειρικής εδώ 👇
https://riverakitchentulum.com/
Η Lilly είναι μια δυναμική γυναίκα αυτοδημιούργητη και τόσο θετικός άνθρωπος που από την πρώτη στιγμή καταλαβαίνεις ότι θα περάσεις καλά.
Δεν ξέρω πως θα ήταν η Frida Kahlo σαν χαρακτήρας, αλλά στα δικά μου μάτια η Lilly προς στιγμήν σαν μια τέτοια γυναίκα μου έμοιαζε. Είχε τόσο μεγάλη άνεση μέσα στην κουζίνα, τόση τρομερή διαχείριση στους ανθρώπους που παρακολουθούσαν το μάθημα της και συνάμα μιλούσε άριστα Αγγλικά και είχε καλή σχέση με την τεχνολογία αφού συνεχώς άλλαζε τραγούδια από το κινητό της γιατί ήθελε να μαγειρέψουμε μετά μουσικής!!!
Φτιάξαμε τορτίγιες που είναι και βάση της Μεξικανικής κουζίνας και όπως μας είπε είναι πάντα φτιαγμένες από αλεύρι καλαμποκιού χωρίς γλουτένη αλλά το συγκεκριμένο που είχε αυτή εκεί. Αν στην χώρα σας φτιάχνουν τορτίγιες και δεν είναι με τέτοιο αλεύρι δεν είναι τορτίγιες, έτσι μας είπε και ήταν κάθετη. Στη κάτω φωτογραφία φαίνεται το αλεύρι που χρησιμοποιήσαμε, καθώς και οι μικρές ξύλινες κατασκευές με τις οποίες ανοίγεις το φύλλο για να φτιάξεις τορτίγιες.
Φτιάξαμε και δύο σάλτσες οι οποίες επίσης είναι πολύ σημαντικές στην δική τους κουζίνα όσο είναι για εμάς το αλάτι.
Μια γουακαμόλε την οποία την κάναμε πολύ λίγο καυτερή επειδή ήταν για εμάς και μια άλλη σάλτσα την taquera που είχε μέσα τρία διαφορετικά είδη από πιπεριές τις οποίες δεν νομίζω να έχουμε στην Ελλάδα. Ειδικά μία ήταν τόσο καπνιστή πιπεριά που έδινε τρομερό άρωμα. Αυτές ανέλαβα να τις καθαρίσω εγώ και να βγάλω τους σπόρους από μέσα που δίνουν όλο το 'κάψιμο' και μετά έτρεξα να πλύνω τα χέρια γιατί όπως μου είπε η Lilly αν ακουμπούσα τα μάτια θα πονούσα για μέρες!!!
Στα ταξίδια μου πάντα μου αρέσει να εντοπίζω διάφορα φρούτα ή λαχανικά που δεν μπορείς να βρεις στην χώρα μας και να μαθαίνω κάτι νέο κάθε φορά. Ίσως και γιατί προσπαθώ να αποδείξω στο πατέρα μου ότι η Κρήτη δεν τα έχει όλα όπως μου λέει συνεχώς. 😂😂
Αυτό που βλέπετε λοιπόν στην παραπάνω φωτογραφία είναι το Σαγιότ το οποίο ανήκει στην οικογένεια των κολοκυθών όπως γράφει στο διαδίκτυο, ενώ η Lilly μας είπε ότι είναι κάτι μεταξύ σε μήλο και αγγούρι. Όπως και να έχει θα έχω κάτι για να δείξω στο πατέρα μου που από πείσμα και μόνο μπορεί να ψάξει σπόρους για να φυτέψει στο χωράφι μας!!!😂
Το γουακαμόλε που φτιάξαμε είχε την εξής ιδιαιτερότητα, δεν είχε μέσα lime αλλά έπαιρνε την οξύτητα που χρειάζεται από τις πράσινες ντομάτες της οποίες βράζεις μέχρι απλά να μαλακώσουν όχι όμως να λιώσουν. Αυτό μας λέει είναι πιο γνήσια συνταγή αφού τα lime τα έφεραν στο Μεξικό οι Ισπανοί κατακτητές οπότε η συνταγή της γιαγιάς μου δεν έχει γιατί τότε δεν υπήρχαν. Για μια σάλτσα αρκετή για 4 άτομα έβαλε μόλις 1,5 αβοκάντο παρότι είναι η βάση του γουακαμόλε γιατί όπως είπε το συγκεκριμένο υλικό έχει πολύ γεμάτη γεύση και αν βάλεις περισσότερο τότε θα υπερκαλύπτει τις άλλες γεύσεις.
Έχω πει στην Lilly να μου στείλει τις συνταγές και θα τις ανεβάσω ώστε αν κάποιος θελήσει να τις φτιάξει στο σπίτι του. Σίγουρα πολλά από τα υλικά δεν μπορείτε να τα βρείτε στην Ελλάδα εκτός και αν υπάρχουν τόσο εξειδικευμένα καταστήματα που είναι πολύ πιθανόν να έχετε στην Αθήνα. Ένα τέτοιο υλικό ήταν ένα από τα μπαχαρικά που βάλαμε το Achiote !!! Σας παραθέτω δύο φωτογραφίες από το διαδίκτυο για να δείτε πως είναι το φυτό και ο σπόρος που τον λιώνεις και δίνει μια κόκκινη σκόνη που δίνει υπέροχο χρώμα, και μια πιπεράτη γεύση στο φαγητό. Από τις φωτογραφίες πάντως σαν φυτό είναι πανέμορφο.
Φτιάξαμε ακόμη quesadillas που ουσιαστικά είναι τορτίγιες τις οποίες ανοίγεις το φύλλο λίγο πιο μεγάλο και βάζεις μέσα τυρί ντόπιο το οποίο βέβαια δεν είναι σαν τα δικά μας γιατί έχει πολύ ελαφριά γεύση και μαστιχωτή υφή.
Μια σούπα με μανιτάρια και λαχανικά και βέβαια τάκος El pastor, δηλαδή κάτι σαν τον δικό μας γύρο τον οποίο μαριναραμε με πιπέρι, ρίγανη, κύμινο, γαρύφαλλο και το achiote.
Άλλο ένα υλικό που δεν περίμενα ότι τρώγεται ήταν ο ιβίσκος τον οποίο βέβαια στην χώρα όπως σας είχα πει το χρησιμοποιούν σαν ρόφημα το οποίο ονομάζουν Jamaica αλλά εδώ το βράσαμε ώστε να βγάλει την ξινή του γεύση και όταν το έτρωγες στο τάκος μέσα αλήθεια προς στιγμήν νόμιζες ότι τρως κάποιο είδος μανιταριού ή κάτι άλλο που σε καμία περίπτωση δεν πιστεύεις ότι είναι λουλούδι.
Δεν θα μπορούσαμε να φύγουμε χωρίς να πιούμε όλη μαζί παρέα και μερικά σφηνάκια Mezcal παραγωγής Οαχάκα. Καπνιστή γεύση, δυνατό ποτό με 40% αλκοόλ το οποίο πίνεις και τρως φέτες πορτοκάλι που από πάνω έχεις ρίξει Tajin , είναι το μικρό μπουκάλι που βλέπετε στην παραπάνω φωτογραφία.
Ουσιαστικά tajin ονομάζεται η εταιρεία μπαχαρικών που είναι Μεξικάνικη αλλά το πιο δημοφιλές προϊόν της εταιρείας είναι ένα καρύκευμα σε σκόνη, (αυτό που βλέπετε στην φωτογραφία) που αποτελείται από πιπεριές τσίλι, θαλασσινό αλάτι και αφυδατωμένο lime. Η σκόνη είναι ξινή και ελαφρώς πικάντικη και συχνά προστίθεται στα φρούτα, ως καρύκευμα. Το Tajín χρησιμοποιείται επίσης ως συστατικό στα micheladas, ένα κοκτέιλ μπύρας. Θα το βρείτε να πωλείται ευρέως σε όλη την χώρα και στα σούπερ μάρκετ οπότε αν σας αρέσει φροντίστε να πάρετε μερικά και κάντε τα πειράματα σας στην κουζίνα σας.
